Geplaatst: 20-02-2013 13:34
Ik hoorde een stem vanuit de verte tegen me praten. Ik volgde de stem en kwam uit bij.. mensen. Shit.. Ik zag Solo die me het hele verhaal zachtjes vertelde in de hoop dat de mensen hem niet zagen. Oke, dus ik moest voor afleiding zorgen. Leuk! Mijn hart maakte een sprongetje. Het is natuurlijk een beetje tricky, maar ik vind het zo leuk om mensen te plagen. Giechelend sloop ik zachtjes op de punten van mijn hoeven naar een van de ramen en bokte het hele raam door, zoals sommige mensenveulens doen, maar dan met stenen. Zij hebben niet zulke stevige hoeven dan wij, daarom lopen ze ook niet op vier benen; ze zijn te bang voorhoeven te beschadigen. Zodra mijn achterhoeven het glas raakte, hoorde ik een fikse knal. Kleine scherfjes prikte treiterend mijn benen. Ik zag de mensen opspringen. Terwijl ik zenuwachtig giechelde, nam ik een aanloop en zette het op z'n lopen. Ik had de hele kudde achter me aan. Spannend! 